سیاسی و اجتماعی یاداشتها و مقالات

نگاهی به روند بیانیه 14 فعال سیاسی و پشتیبانان آنان

پشتیبانی از امضا کنندگان بیانیه اول و دوم(1) و (2)، ۱۴ فعالی سیاسی و مدنی، یک حرکت ملی و انسانی است که مرزهای سیاسی و گرایشهای حزبی نباید بخود بگیرد. همچنین در بین پشتیبانان نیز بازی تفرقه فکن “خودی” و “ناخودی” را نباید اجازه داد که فضا پیدا کند.

خوشبختانه، موج حمایت از آنان بالا گرفته و با استدلال های بجا و مناسب مخالفان حمایت از انان تا حد زیادی قانع شده و دست از مخالفت برداشتند.

اما چند نکته را باید همه آزادگان و آزادیخواهان به آن توجه بنمایند. این نکات و واقعیتهائی است که در دفتر افتخارات ملت ایران به ثبت رسیده است که قبل از بیانیه این ۱۴ تن، بسیار دیگر نیز باورمند به اصلاح ناپذیری نظام جمهوری اسلامی بودند. بودند فرزندان خلف ملت که این نظام را ضد انسانی و ضد ملی معرفی کردند و خواهان برچیده شدن ان بودند. روند معرفی و ایستادگی در مقابل این نظام از همان روزهای اول تاسیسش آغاز شد. نمونه بارز و روشن ان که یکی از دلایل جنایتکار و اعمال ضد بشری این نظام بوده است، کشتار دهه شصت است. در دوران سرکوب جنبشهای مختلف نیز شاهد فریاد فرزندان خلف ملت بودیم که خواهان گذار از نظام بودند و فریادشان به گوش جهانیان هم رسیده است‌.

در دوران قیام ملت در ۸۸ و سرکوبهای مبارزان، باز این فریادها رساتر و گسترده تر شد. اما در دی ۹۶، صدای اصلاح ناپدیری نظام و براندازان نظام چنان بالا گرفت که مرز بندیهای درون جناحی نظام را نیز فرو ریخت.

بیانیه‌های این ۱۴ تن نیز خارج از این مبارزات نبود. آنچه آنان به این روند افزودند، شجاعت در علنی بیان کردن و درخواست آشکارشان بود. همین شجاعت و آشکاری در عمل، راه را بر دیگرانی که خواهان همین اصول؛ اصلاح ناپذیری و براندازی نظام و رسیدن به یک نظام دموکرات و جدا از دین و ایدیولوژی در ایران بوده، شده است. از اینرو، حمایت از انان و ایجاد فضا مناسب برای تمامی مبارزان درون و برون مرزهای ایران در بیان و اعلام آشکار حمایت شان از اصول یاد شده که حداقل از ۳۵ سال پیش آغاز شده و هم کنون پر تنین تر شده است، کاری است ضروری و ملی.

در این راستا، وظیفه ملی و انسانی ماست که در داخل کشور، همصدا بیانیه تنظیم شده ۱۴ فعال سیاسی را امضا کرده تا بیانیه ۱۴ تن، به بیانیه میلیونی تبدیل شود. در خارج از مرزها، عاشقان و آزادگان ایران زمین، با پشتیبانی و بر اساس اصول یاد شده، که به تایید تاریخ معاصر مبارزات آزادیخواهان ایران، توسط فرزندان خلف ملت خواسته شده و با جانشان آنها را امضا کرده اند، بگرد هم آمده و اختلافات در کانال سازندگی و در چارچوب روابط دموکراتیک قرار دهند. از این جایگاه، به تلاش و با همگرایی برای رسیدن به یک ائتلاف ملی برای، ” گذار از جمهوری اسلامی به نظام دموکراتیک ملی” که حیات سیاسی و حقوق تمامی نیروهای دموکراتیک را در چارچوب منافع ملی و اعلامیه جهانی حقوق بشر در نظر و تضمین نماید، گام بردارند.(3)

جمهوری اسلامی از مرحله سرکوبگری به مرحله توهم ” امپراتوری اسلامی” رسیده و از ترس مردن قصد خودکشی کردن دارد. زمان، گزینه ای نیست که انرا نادیده بگیریم، شرایط امروز قطعا فردا نخواهد بود و کشور بر روی بمبی به نام “حماقت” نشانده شده و امکان نابودی آن بسیار است.

اعلام اصلاح ناپذیری نظام و براندازی ان و برپائی نظام مردمی، نه چیزی است که حالا مطرح شده است و نه چیزی است که با مطرح کردن آن به سرنگونی نظام بی انجامد! میباید برای تحقق آن کوشید و در چارچوب اصول دموکراتیک خود را سازمان و سامان داد.

پشتیبانان بیانیه، برای شروع به توافقی حداقلی رسیده اند و در این چارچوب توان همکاری و تشکیل یک ائتلاف ملی را دارند. البته اگر تمایل به همکاری با یکدیگر را داشته باشند!

با مهر

اکبر کریمیان

06/07/2019

1-بیانیه اول

https://iranglobal.info/node/72782

2-بیانیه دوم

http://damavand.news/?p=18246

3- از صحت تصویر چندان مطلع نیستم. اما دلیلی در رد جعلی بودنش نیافتم. اگر دوستان از جعلی بودن آن اطلاع داشتند لطفا برایم بنویسند تا انرا بردارم.