معلمان در بند را دریابید!
در تمامی جهان، کشورهای پیشرفته آموزش و پرورش را در صدر برنامهای ملی و سازندگی شان، قرار دادهاند.
شما هیچ کشور صنعتی، دموکرات و مرفه را پیدا نمیکنید که آموزش و پرورش، بویژه معلمان شان تحت فشار باشند!
اما در ایران عزیزمان، تحت رهبری متوهمانی که خود را “آگاه” و صاحب جان و مال مردم میدانند، تنها موردی که برایش برنامه مشخصی دارند، آموزش و پرورش است، اما برنامهای برای نابودیش!
معلمان عزیز که با تلاش بسیار در پی ساختن سازندگان ایران آینده هستند، چنان تحت فشارند که تامین مایحتاج اولیه خانواده شان شده مشکل روزمره شان.
چرا یک چنین انسانهای شایسته ای که کمر همت به خدمت بستهاند، اینچنین زیر بار ستم نظام خرافه و جهل پرور کمر شان خم شده ؟ چرا ارزش کاری آنان، از نظر نظام حاکم، چنان پایین است که یک ملای جوان تازه عمامه بر سر ، بهتر و مرفه تر زندگی میکند و از امکانات بهتری برخوردار است؟
پاسخ این سوالات را همهمان بخوبی میدانیم، زیرا این معلمان هستند که چراغ دانش را روشن نگه میدارند و تا زمانی که چراغ دانش روشن است یا حتی سو سو میزند، خرافه پرستی و جهل پروری، نمیتواند پایدار بماند. از اینرو است که ارزش کاری معلمان در جمهوری اسلامی نمیتواند در سطح برابر با ارزش کاری ملایان جهل پرور برسد!
معلمان بسیاری در بندن که این حقارت را برای خود و ملت بزرگ ایران نپذیرفتند و ایستادگی در برابر خرافه پرستان و جهل پروران را به عنوان یک وظیفه انسانی خود قلمداد کردند و سر بزیر نیاوردند.
هموطنان گرامی، معلمان دربند را دریابید که آنان آخرین سنگر مقاومت در برابر خرافه پرستان و جهل پروراند. نباید اجازه دهیم که نظام ستم پیش بر آنان غالب شود و چراغ دانش را خاموش کنند!
معلم پرکار و زحمت کشی همچون لعل محمدی. را بازداشت کردند و تحت فشار قرار دادند تا درسی شود برای دیگر معلمان. هاشم این معلم شجاع و مقاوم را در زندان اسیر نگهداشتن تا تاریکی و راه واپسگرایی را باز و بر مردم حاکم کنند.
هممیهنان گرامی، نباید اجازه داد که این مشعل داران راه خرد و دانش را به اسارت برند و ما در قبال جنایت آنان خاموش بمانیم.
معلم زندانی آزاد باید گردد.
با مهر
اکبر کریمیان
۲۳ مهر ۱۴۰۰